Foto de Emanuel Azevedo
Comunhão dos Astros <
Cara Amiga Efigênia Coutinho,
Vim retribuir a sua gentil visita a um dos nossos blogues.
E deparo com este soneto sobre a comunhão dos astros.
Por todo o seu percurso literário e poético, deixo-lhe aqui uma pequena réplica em sua homenagem a este belíssimo poema:
Comunhão dos Astros
Comungas com os astros a vida
Que se revela em pedaços de luz
Daquela preciosidade querida
Primórdio imortal que só reluz
És partícula do cósmico oceano
És mais do que teu olhos veem
És biliões de anos num só ano
És Algo Maior! Muitos não creem!
Estás ligada a tudo o que existe
E podes irradiar toda a beleza
Que se contempla e só persiste
Mantém sempre aquela firmeza
Que para além do tempo resiste
E é a mãe pai de toda a pureza
Um grande abraço para si e muitos parabéns
Volte sempre
José António
12 de Março de 2009 07:28
2 comentários:
Esta fotografia ficou muito bem junto com o poema.
Muito parabéns pelo teu lindo blog.
GRAZAS EFIGÊNIA POLA TUA VISITA, POLOS TEUS ESPACIOS, AS TUAS VERBAS, AS FERMOSAS PALAVRAS E CONTIDO DOS MESMOS, GRAZAS POR FICAR NO MEU ESPACIO CRISTOLOGIA, SEMPRE A TUA DISPOSICIÓN DENDE GALICIA, ESPAÑA O TEU AMIGO JYHAEL.
RECOMENDOCHE: http://jyhael-yael.blogspot.com CARTAS AL ALMA, UNHA APERTA... OS MEUS PARABENS
Postar um comentário